ปัจจัยทำนายความสำเร็จในการหย่าเครื่องช่วย
หายใจของผู้ป่วยที่มีภาวะหายใจล้มเหลว
ที่ใส่ท่อและเครื่องช่วยหายใจ
—————————————————————-
ดวงรัตน์ วัฒนกิจไกรเลิศ, พย.ด.1
ฐิติพร ปฐมจารุวัฒน์,พย.ม.2
เดช เกตุฉ่ำ, ค.ด.3
ผู้ช่วยศาสตราจารย์ดวงรัตน์ วัฒนกิจไกรเลิศ คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล
บางกอกน้อย กรุงเทพฯ 10700, e-mail: [email protected]
1 คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล
2 หอผู้ป่วยหนักอายุรกรรม โรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ
3 สถาบันพัฒนาสุขภาพอาเซียน มหาวิทยาลัยมหิดล
การวิจัยเรื่องนี้ เป็นการศึกษาความสัมพันธ์เชิงทำนาย วัตถุประสงค์การวิจัย เพื่อเพื่อศึกษาความสามารถในการทำนายของปัจจัยด้าน เพศ อายุ การรับรู้สมรรถนะตนเองในการหย่าเครื่องช่วยหายใจ การรับรู้ความรุนแรงของการเจ็บป่วย และความวิตกกังวลก่อนที่จะหย่าเครื่องช่วยหายใจต่อความสำเร็จในการหย่าเครื่องช่วยหายใจโดยการหายใจเองใน 120 นาทีแรก ของผู้ป่วยที่มีภาวะหายใจล้มเหลวที่ใส่ท่อและเครื่องช่วยหายใจ โดยศึกษากับตัวอย่างทั้งหมดรวม 147 คน แบ่งเป็นกลุ่มที่หย่าเครื่องช่วยหายใจสำเร็จ และกลุ่มที่หย่าเครื่องช่วยหายใจไม่สำเร็จ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณา และการวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติก
ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างร้อยละ 53.1 เป็นเพศชาย อายุเฉลี่ย 66.63 ปี ปัจจัยที่สามารถทำนายความสำเร็จในการหย่าเครื่องหายใจโดยการทดสอบการหายใจเอง ใน 120 นาทีแรก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ p < .05 ได้แก่ การรับรู้ สมรรถนะตนเองในการหย่าเครื่องช่วยหายใจ โดยจะช่วยเพิ่มโอกาสในการหย่าเครื่องช่วยหายใจสำเร็จคิดเป็น 1.08 เท่า และความวิตกกังวลจะลดโอกาสในการหย่าเครื่องหายใจได้คิดเป็น 0.98 เท่า โดยปัจจัยทั้งหมดสามารถทำนายความสำเร็จในการหย่าเครื่องช่วยหายใจได้ร้อยละ 66
ศึกษารายละเอียดและข้อเสนอแนะสำหรับพยาบาลในการดูแลผู้ป่วยที่มีภาวะหายใจล้มเหลวที่ใส่ท่อและเครื่องช่วยหายใจ ให้ผู้ป่วยสามารถหย่าเครื่องช่วยหายใจได้สำเร็จ ในวารสาร Journal of Nursing Science
Wattanakitkrileart, D.,Pathomjaruvat,T., and Kedcham, D.
(2013). Factors Predicting Weaning Success in
Patients with Respiratory Failure Receiving Invasive
Mechanical Ventilator. Journal of Nursing Science.
31 (3) 57 – 66.
วารสารวิชาการ Journal of Nursing Science
Link ที่เข้าถึงได้ https://www.tci-thaijo.org/index.php/ns/article/view/26039
